Gingko.

    Dni mijają jak zaklęte, szybko i niepostrzeżenie , znowu spora przerwa na blogu. Od tygodnia mamy ferie i od tygodnia solidny mróz. My tam zimy się nie boimy i o ile temperatura odczuwalna nie spada do -29 , to wychodzimy chociaż na krótką rundkę sankami do piekarni. Na froncie robótkowym dzieje się, oj się dzieje. Skończyłam zaległą jeszcze, sprzed pół roku obiecaną chustę dla siostry męża. Miałam z nią sporo przygód, co ostatecznie skończyło się zmianą włóczki , sprucia całości prawie przy końcu roboty (nie mówię że nie obyło się bez nerwowego tiku w oku!) i ostatecznie zmiany projektu. Zrobiłam coś co mnie totalnie odprężyło i odstresowało.

Zrobiłam COŚ , co  NA PEWNO się uda, a poza tym zawszę chciałam zrobić tę chustę.

 Z ręką na sercu stwierdzam ,że to bezproblemowy wzór. Zrobiłam go z  BabyAlpaca Silk Dropsa, kolor 1760. Oczywiście mnie podgryza, ciekawe czy znajdę alpakę która mnie nie będzie gryzła?

Podczas roboty pękła(!) mi nitka w już zrobionej robótce, pierwszy raz łapałam nitkę i zszywałam igłą. Trochę to widać , ale na lewej stronie, niestety alpaka jest śliska i łatwo się rozwiązuje.
Jak zwykle korzystałam z pomocy mojej uroczej modelki . Jest wprost stworzona do modelingu;) Ostrzegam , będzie dużo zdjęć.

Po prawie dwóch latach skończyłam swoją pierwszą(!) robótkę jaką zaczęłam robić na drutach w ogóle. Taką pierwszą z najpierwszych. Skończyłam z dość prozaicznego powodu , zabierała mnóstwo miejsca w szufladzie, więc postanowiłam ją skończyć. Tadam!

Pierwszy kocyk na drutach, same oczka prawe. Za chiny nie pamietam co to za wzór ale na pewno z ravelry , jest tego kilka wzorów , różnych autorów , ale nie znalazłam tego akurat z którego ja robiłam.

 Zrobiłam go z Cashmiry Alize, były tego trzy różne kolory , próbowałam znaleźć numery z archiwalnych zamówień , ale ta opcja nie jest dostępna w tym sklepie , w którym zamawiałam, a szkoda.

 

Jak widać przychówek zadowolony, można nawet pod nim się schować.
Prawie na końcu , chciałam się pochwalić swoim prywatnym Picassem.  

A tak wygląda proces twórczy:)

W sumie kolory zbliżone do tych na kocu.
W następnym wpisie będzie już coś innego niż chusty, ponieważ zrobiłam pierwszy w życiu sweter, muszę go tylko obfocić , poświęcę się chyba i zrobię szybka sesję na mrozie. Na dowód , że nie ściemniam zamieszczam to oto zdjęcie.

Na koniec pozdrawiam serdecznie wszystkich , którzy do mnie zaglądają i dziękuję  za miłe komentarze. Pozdrawiam serdecznie z bieguna północnego , z jedynego miasta w Polsce gdzie chodzą "misie polarne".

       Wiola