Rosy Cheek w odcieniach niebieskich, a jakże inaczej:)

Pierwsza moja wydziergana sukienka w życiu. Zasadniczo mało chodzę w sukienkach , w zasadzie zakładam raz na kilka lat:) Ale odkąd po raz pierwszy zobaczyłam sukienkę Marzeny, a zaraz potem otrzymałam propozycję testu, odpowiedź mogłaby być tylko jedna. Ucieszyłam się , niejako że , problem rozwiązał się sam i nie musiałam bić się z myślami typu , czy na pewno chcę zrobić sukienkę i czy będę w tym dobrze wyglądać. O samym wzorze mogę powiedzieć, że ktoś kto zrobił choć raz sweter od góry , w ogóle nie będzie miał problemu z wydzierganiem sobie takiej sukieneczki. Nie wiem , czy Marzena przewiduje polską wersję , ale wersja angielska jest bardzo przejrzysta, klarowna i bez zbędnych , utrudniających życie opisów. Wyłożone , kawa na ławę i bez problemu. Jako, że jest to test, a Marzenka miło , acz stanowczo poprosiła o niedokonywanie żadnych modyfikacji , to moja wersja jest prawie identyczna z pierwowzorem , oprócz krótkiego rękawka i troszkę innego sposobu wykończenia dekoltu i dołu, ale o tym za chwilę. Na razie dość gadania, a przejdźmy do najprzyjemniejszego , czyli do zdjęć. Z racji , że było zimno , oto moja roztańczona i rozskakana wersja:)

I jeszcze ze dwa podskoki , tak dla rozgrzewki:)

Cała koncepcja wzoru, to luz, blues i wygoda. I tak jest. Jednak ja lubię sukienki dopasowane do figury , może nie przesadnie , ale żeby talia była zaznaczona, Marzenka kategorycznie nie dawała pozwolenia na majstrowanie przy wzorze, więc musiałam sobie tę talię jakoś podkreślić. Pasek już był przy Lukrecji(klik) , więc wpadłam na taki pomysł, jak widać. Użyłam szpilki do szali i zebrałam część dzianiny pod biustem , uzyskując w ten sposób to co chiałam uzyskać poprzez taliowanie. I wilk syty i owca cała:) Całkiem nieskromnie powiem, że jestem bardzo zadowolona z tej koncepcji. Całość bardzo ładnie się układa , a dodatkowo sukienka zyskała element zdobniczy. A jak Wam podoba się ten pomysł?

Musztardowe rajstopy założyłam , żeby coś "działo" się na zdjęciach i żeby nie były one takie szaro bure:) Potraktujcie je jako żart:)

Teraz trochę tyłu.

Czy wspominałam , że trochę wiało?

W końcu można się ubrać, brrrr...

Na koniec trochę szczegółów :

Od początku wiedziałam, że będę robić krótki rękawek. Nie wyobrażam sobie nosić wełny w lato, więc koncepcja była taka, aby nosić sukienkę na koszulę , gdy zrobi się zimniej. Mimo tego iż jest to cienka wełna, to grzałooo, że hej! Idealne rozwiązanie na listopadową szarugę. Żeby urozmaicić trochę te morze niebieskości zdecydowałam się dodać kontrastowe paski przy wykończeniu zarówno rękawka, jak i dekoltu , i dołu sukienki. Zrobiłam też inne zakończenie , przerobiłam kilka okrążeń ściegiem francuskim oraz zamykałam oczka i-cordem. Mam nadzieję, że Wam się spodoba:)

Wszystkie zdjęcia zarówno te, jak i poprzednie robiliśmy na terenie Pokamedulskiego Klasztoru w Wigrach, a za obiektywem stał zmarznięty i niezastąpiony Małżonek - dziękuję:) 

Podziękowania ślę też w stronę Marzenki za możliwość wspólnego dziergania i za miłe pogawędki:) Mam nadzieję, że taka profanacja jak ucięcie rękawa przejdzie jakoś i całość zostanie zaakceptowana:)))

Dane techniczne:

Wzór: Rosy cheek (klik)

Autorka: Marzena Krzewińska(klik)

Rozmiar: 36

Włoczka: Malabrigo sock 

Kolor: playa i ochre

Zużycie: 3.5 motka razem

Druty: 3 i 2.5

Na samym końcu dziękuję serdecznie za komentarze pod poprzednim postem i cieszę się , że czapka się podobała, jak się ogarnę z tymi rzeczami, które mam na drutach , to postaram się spisać wzór, najszybciej jak się da. Dziękuję jeszcze raz i pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Wiola.