Pierwszy , historyczny .

Mam trochę czasu , więc piszę. Dziś premiera mojego pierwszego swetra. Dziergany metodą od góry, bez zszywania , taki raglanowy zwyklak. Przy robieniu  korzystałam z filmików Intensywnie Kreatywnej i mam.

Zdjęcie jeszcze ze śniegiem:)

Ze mną zdjęć to by było na tyle, jestem w trakcie intensywnego zwalania nadprogramowych kilogramów, więc może za kolejnych 7 kg będę bardziej chętna do pozowania,  teraz zdjęcia na Mańce. Mańce koniecznie trzeba założyć jakieś spodnie:)

Jak na pierwszy sweter to jestem z niego mega zadowolona, dół jak można zauważyć nieudolnie kształtowany rzędami skróconymi. Z dołu jestem szczególnie dumna, bo robiłam go sama, bez posiłkowania się żadnym opisem, no po prostu zaraz pęknę z dumy, dobrze że mam gdzie dać upust swojej "wielkości" .

Tył wygląda zdecydowanie lepiej!


Musiałam sweterek dorobić trochę w górę, bo sieknęłam sobie dekolt prawie do pachy, mąż stwierdził, że mogłabym tak chodzić po domu:) Dekolt został poprawiony również rzędami skróconymi , tak go poprawiałam, że musiałam pruć, bo tym razem udało mi się wprawdzie przecisnąć sweterek przez głowę, ale ciężko było z oddychaniem hihi. U mnie przesadyzm albo w jedną , albo w drugą stronę.

Zastosowałam również lekkie taliowanie, czego tutaj nie widać ale jest, trzeba wierzyć na słowo. Wcześniej zastosowałam trochę większe taliowanie i skończyło się niestety kolejnym pruciem po pachy mimo iż miałam już zamknięty dół. Nie podejrzewałam siebie o takie samozaparcie.
Sweterek robiłam z ukochanego Riosa w kolorze Indiecita . Jak widać na dołączonych obrazkach, kolory poszczególnych włóczek różnią się i to znacznie, góra wpada w niebieski, potem przechodzi w zielenie a kończy się złotem, mi to nie przeszkadza bo i tak mimo tych wad i mojej koślawej roboty jestem po prostu dumna i pochwalę się , że spełniłam swoje marzenie, bo jeszcze rok temu zrobienie swetra na drutach było dla mnie niczym przebiegnięcie 10 km,(już prawie przebiegam, sama w to nie wierzę!) czyli coś niemożliwym do zrobienia.
Zapiszę sobie dla pamięci:
Włóczka :Malabrigo Rios kolor indiecita
Zużycie 426 g, czyli 4 motki z kawałkiem
druty: 4,5 i 3,5 przy dekolcie  
Robienie go sprawiło mi naprawdę sporo frajdy. Mam nadzieję , że Wam się podoba moje wiekopomne dzieło.
Na koniec mam takie nieśmiałe pytanie, jaką polecacie włóczkę do robienia dla dzieci, niegryzącą, niewyciągającą się, z możliwością prania, może macie jakieś sprawdzone typy, przecież nie będę robić dzieciom z Malabrigo , no chyba , że tylko do zdjęcia, chodzi mi o to , żeby dzieciak mógł w tym chodzić ,bawić się , wybrudzić a ja nie stresować ich w zabawie, czy aby się nie ubrudziły. Istnieją takie włóczki?
Pozdrawiam Wiola.