Zalotnica Kokietką zwana;)

Kokietka  skończona i już od jakiegoś czasu cieszy oko.Chociaż ciężko było mi oderwać się od Lukrecji, postanowiłam wziąć się w garść i stosownego posta wysmarować.

Od samego początku do końca dziergało się bardzo przyjemnie, bez większych niespodzianek, w każdym wersie i z każdym przerobionym oczkiem czuć było rękę Mistrza. Mistrz wie co podkreślić, co sprytnie ukryć i w którym miejscu pokazać to i owo.  Zanim przejdę do zdjęć , to kilka krótkich słów o samym projekcie. Sweterek , jak każdy Asi, bardzo kobiecy, robiony od góry, z efektownym i ażurowym karczkiem, dopasowany w biuście i lekko układający się na kształt litery A, czuję się w nim , oprócz tego , że wytwornie, to po prostu ... wygodnie. I co najważniejsze - szczupło hihi. Strasznie się cieszę, że załapałam się na zdjęcia w zbożu, chociaż widmo odbywających się żniw wprawiało mnie momentami w niezłą depresję i przerabiając cierpliwie kolejny rządek, zastanawiałam się czy zdążę, ale dość gadania. Proszę Państwa! Zalotnica , Kokietką zwana w moim wykonaniu.

Zastanawiałam się dlaczego Asia wybrała właśnie taką nazwę dla swojego sweterka i spójrzcie proszę na te kusząca prześwity i wszystko będzie jasne:)

Nie można nie pominąć tego uroczego detalu w postaci malutkiej zakładki na rękawku.

Powiem szczerze, że bardzo się lubimy ze swoją Kokietką:)

Ucieszyłam się , gdy zobaczyłam po drodze to pole słoneczników, no nie mogłam w niego nie wejść:) Chociaż temperatura powietrza w tym dniu , ba w tym momencie, wskazywała 36 st. , nawet słoneczniki odwracały swe ukwiecone głowy od słońca i wszystkie jak na złość patrzyły w przeciwnym kierunku.

Na koniec jeszcze bieg przez płotki w różowe kwiatki, które tak pięknie kończyły swoje kwitnienie.

Jeszcze tylko zdjęcie z brzózką:)

I już koniec:)

Dane techniczne:

Wzór: Coquettish,  autorstwa Asji

Włóczka: Everlasting Sock DIC

Kolor: Tidal - zużycie ponad pół motka

Kolor: Carolina - dwa motki

Druty: 3.25 i 2.75

Rozmiar: M1

Jak widać zrobiłam kolejny sweterek z Socka od Dream in Color, który oczywiście kupiłam u Marzeny:) Nie mogę nie napisać chociażby paru słów o samej włóczce. Powiem szczerze, że nie była to miłość od pierwszego dotyku, włóczka w pierwszym odczuciu niezbyt przypomina te merynosy , które kilogramami przerabiałam. Ale po stosownej kąpieli , w kilku kroplach Eucalanu, sznurek , niczym kopciuszek zmienia się w niewiarygodną wręcz miękką i lejącą, ale nie nadmiernie rozciągliwą, co jest dla mnie największym jej atutem, dzianinę. Już wiem, że na pewno nie wypcha się , nie rozciągnie, jak to jest przeważnie z merynosami, wiem, że tak jak ją zrobiłam , pozostanie w takiej postaci niezmieniona. Bardzo polubiłam tę włóczkę, śmiało mogę nawet przyznać się do miłości i wiem , że często będą po nią sięgać.

Na końcu chciałabym bardzo podziękować Asi za możliwość uczestniczenia w całym tym niesamowitym procesie , jakim jest testowanie. Od pierwszego do ostatniego oczka była to czysta przyjemność. Dziękuję również wszystkim , którzy dzielnie dotrwali do końca , bo jak zwykle trudno mi wybrać tylko 10 zdjęć i już chyba regułą będzie , że będę zamieszczać ich troszkę więcej:))) Dziękuję również Najwspanialszemu Małżonkowi, za targanie ciężkiej torby z całym tym fotograficznym sprzętem w ten upał i za to , że zbytnio nie oponował, gdy go poprosiłam o zdjęcia , mimo tych 36 stopni w cieniu i że nie popukał się w czoło, gdy sam spojrzał na termometr i na mnie w wełniaku i w pełnym makijażu. Dziękuję:) 

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Wiola.